Triathlon geldt als een van de zwaarste sporten die we kennen, zeker als we kijken naar de klassieke triathlon. Dat weerhoudt honderdduizenden mensen er niet van om drie sporten te combineren: zwemmen, fietsen en lopen. Triathlon is uitdagend en is ooit ontstaan uit een weddenschap.
Dat laatste zit zo; uit een weddenschap in Hawaii ontstond het evenement Iron Man en dat staat gelijk aan de klassieke triathlon. Nog steeds is Iron Man een van de belangrijkste wedstrijden binnen de triathlonsport. In klassieke uitvoering ga je eerst 3800 meter zwemmen, 180 kilometer fietsen en loop je vervolgens nog de marathon over een afstand van 42 kilometer en 195 meter. Sinds triathlon in 2000 een Olympische sport werd, zijn de afstanden die afgelegd moeten worden aangepast. En behoorlijk ook. Nu zwem je nog 1500 meter, fiets je veertig kilometer en loop je nog ‘slechts’ tien kilometer.
Er wordt wel eens beweerd dat triathlon te zwaar is en daarmee ook ongezond. Dat is bezijden de waarheid. Triathlon is niet zwaar maar vooral uitdagend. Bovendien vormen de 100.000-en mensen die aan deze tak van duursport doen het bewijs dat het niet te zwaar is. Het is ook voor iedereen te doen, want zowel mannen als vrouwen slagen er in om de lat steeds hoger te leggen. Het aantal uren dat je traint bepaal jezelf, net als je doelstellingen.
Je hebt atleten die toptijden willen neerzetten, je hebt ook mensen die blij zijn dat ze steeds iets sneller zijn. Voor de gezondheid is de sport juist goed. Je wordt er meer allround van namelijk. Zelfs kinderen kunnen een triathlon afleggen, al gelden dan uiteraard wel aangepaste afstanden. Kinderen die voor het eerst een triathlon lopen leggen namelijk 100 meter zwemmend af, ze fietsen 5 kilometer en rennen nog eens 1,25 kilometer.
